Gökyüzünde Bir Yerlerde..

Yaklaşık bir ayın ardından merhabalar!

Ruhumu, bedenimi dinlendirdiğim; tüm kötülüklerden arındığım bir tatilin sonundan bol enerji, bol umut, bol mutluluk gönderiyorum bu yazıyı okuyan herkese..

Ve herkes bilsin istiyorum; yollarda hayat var..





Şu yazıyı yazdığımda o kadar ümitsiz, o kadar kırgın ve o kadar hayal kırıklığına uğramıştım ki..
Ama dediğim gibi 'Kul kurar kader gülermiş' dedikleri bir daha oldu..
Ve ümitlerimiz başka baharlara kalmadan gerçekleşti..

Uçağa her bindiğimde hissettiğim o duygu..
Gökyüzünde süzülmeye başladığımız ilk andan itibaren nasıl arındım nasıl temizlendim tarif dahi edemem..

Ki bu sefer eşimle birlikte idik..
Sosyal medyadan, insanlardan, işten güçten, trafikten, siyasetten uzak..
Yüzlerce yeni yüz, bambaşka lezzetler, her gün atılan 30 bin adımla dolu bir tatil geçirdik..

Nerede mi?
Gökyüzünde bir yerlerde..

Uzun uzun postlarıma başlamadan önce, şunu şuraya bırakayım;

'Now more than ever do I realize that I will never be content with a sedentary life, that I will always be haunted by thoughts of a sun-drenched elsewhere'

'Şimdi hiç olmayacağı kadar farkına varıyorum ki; bir daha asla yerleşik hayatla yetinmeyeceğim. Dünyanın başka ülkelerindeki güneşli yerlerin düşüncesi peşimi hiç bırakmayacak. '

Isabelle Eberhartd