2014'ün son pazartesinden günaydınlar!
Şu yazımda daha önce araba kullanmaya neden başladığımı, araba kullanmaya giden yolda benim yaşadığım ilk adımı anlattım :)
Şimdi ise Elif'in araba kullanma hikayesinin devamına geçiyorum :)
Araba kullanmamın gereklilik olduğunu anladıktan sonraki aşama da kendimi cesaretlendirdiğimi söylemiştim.
Bu cesaretlendirme tek başına yeterli değildi ancak.
Aslında şu aşamada başka birine daha ihtiyaç duyuyor insan.
'Evet, sen tabi ki de yapabilirsin!' diyen birine.
Bu desteği çoğu kişinin bulamadığını tahmin edebiliyorum.
Çünkü; sevdiklerimiz bize bir şey olmasından, başımıza birşey gelmesinden tedirgin oluyor.
Bu aşamadan sonra acaba direksiyon kursuna mı gitsem diye uzun süre direksiyon kursu araştırdım.
Benim direksiyon kursuna gitmek istememin tek sebebi; trafiğe çıkma konusunda cesaretlendirmesi idi.
Dediğim gibi aslında her şeyin sonu hep cesarette bitiyor.
Bunun farkına vardığımda; eşime, birlikte bir yerlere giderken arabayı kullanmak istediğimi söyledim.
Bu sayede hem cesaretlenmiş olacaktım hem de hatalarımı öğrenebileceğim tecrübeli biri ile pratik yapmış olacaktım.
İlk olarak Ankara'daki Odtü yolunda gece kullandım arabayı.
Evet tarih 08.06.2014'tü.
Tarihi bu kadar net hatırlamamın sebebi ise eve gelen hız cezası oldu :) :) :)
356 tl'lik cezayı ödedikten sonra, şöforler alemine baya hızlı bir giriş yaptığımı anlamış oldum :)
Eşim de uzun bir süre dalga geçti benimle :)
Ne büyük bir anı! :)
İlk kullanışımda çok stres oldum tabi ki.
Araba kullanmanın kolaylık olmasını geçtim, zorluk olduğunu düşündüm.
Çünkü eve gelene kadar terden sırılsıklam olmuştum.
Bunun bir sebebi trafiğin çok hızlı akması, bir sebebi de şeritleri tam ortalayamadığım için arkamdan sağımdan solumdan çalan kornalar oldu :)
Eve geldiğimizde ben, 'başardım!' diye mutlu iken, eşim benim kadar da mutlu değildi :)
'Kat etmen gereken çok yol var' dedi bana. Bense; 'Sen beni kıskanıyorsun, kullanınca sana ihtiyacım olmayacak diye yapıyorsun' dedim.
Çok güldük :)
Her ne olursa olsun günün sonunda mutluydum.
Çünkü ben hataları da olsa ilk günün sonunda sağ salim eve gelmeyi başarmıştım! :)