Bir süredir eşimle fırsat bulup sinemaya gidememiştik.
Daha çocuğumuz olmadan fırsat bulamıyoruz ya, çocuk olunca ne yapacağız meraklardayım :)
Aslında ben bu sıralar çok ünlü olan Çağan Irmak'ın 'Unutursam Fısılda' filmine mi gitsek diye düşünmüştüm.
Ama eşim Cem Yılmaz'a gidelim, gülelim biraz dedi :)
Cem Yılmaz'ın filmine girerken beklediğimiz şey: Gülmek' ti.
Film başladıktan bi yirmi dakika sonra eşim bana dönerek şaşkın gözlerle komedi filmi değil miydi bu dedi.
Bende hayli şaşırmıştım bu duruma.
Ve bu nedenle filmin ilk yarısı çok beğendiğimiz hissine kapılmadık.
Ancak ikinci yarısı film bizi kendi içine aldı.
Ve fazlasıyla istediğimizi bulduk.
İsteğimizi derken kastettiğimi gülmek değildi ama :)
Hatta zaman zaman espriler yapılmış,ancak çok da başarılı sayılmazlardı. :)
Belki bir Çağan Irmak değildi ama, duyguyu, aşkı ve tabi ki samimiyeti bize fazlasıyla geçirdi.
Kış akşamları gelmişken bol bol sinemaya gideriz inşAllah diye umut ediyorum.
Ve özellikle de Türk filmlerine gitmek, destek olmak gerek diye düşünüyorum.
Evet, bi Hollywood filmi zevkini alamayacağız belki.
Ama küçükken öğendiğimiz gibi; 'Yerli malı yurdun malı, herkes onu kullanmalı' :)