Genel olarak kendimi bildim bileli el işi konusunda hep başarısız biri oldum. El işi derslerinde de hep anne babam koşardı yardımıma :)
Ama kanaviçe bambaşka!
Bi anda her şeyi unutmama sebep..
İlmek ilmek işlerken başka bir dünyaya dalıyorum adeta. İşten eve kanaviçe işlemek için koşa koşa gelirken buluyorum kendimi çoğu zaman. Hele ki işlediğim motif benden bir parçaysa benden keyiflisi yok :)
Vitrinimin bir katını nişan, bir katını düğün konseptine ayırdım. Gelin buketlerim, tacım, davetiyelerimiz, eşimin papyonu.. Bu güzelliklerin yanına çerçeve içinde bir gelin - damat da olmalı dedim. Aldım elime motifimi. İşlemeye koyuldum. Ve tabiki yanında pek çok hayalle..